نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 562 ) 

ســوره 3 : آل عمران  ( مدنی ـ 200 آیه دارد ـ جزء سوم ـ صفحه 50 )

( قسمت پنجـــاه و پنجــم )

اراده ی حــقّ

( جزء چهارم صفحه 68 )

بِســـمِ اللّهِ الـرَّحمــنِ الــرَّحیــم 

144 ـ وَ ما مُحَمَّـدٌ اِلا رَسُـولٌ قَد خَلَت مِن قَبلِهِ الرُّسِل

أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ وَ مَن  یَنقَلِبْ

عَلَىَ عَقِبَیْــــهِ فَلَن یَضُــــرَّ اللّهَ شَیْئًــــا

وَ سَیَجْزِی  اللّهُ الشَّاکِرِینَ

تفسیر لفظی : 

نیست محمّد مگر فرستاده ای که پیش از او فرستادگان دیگر گذشتند ! آیا اگر او بمیرد یا کشته شود شما به پس باز می گردید ؟

و هرکس به عقب باز گردد ، هیچ چیز زیانی به خدا نرساند و خداوند سپاسگزاران را مزد خواهد داد .

تفسیر ادبی و عرفانی :

هـرچند محمد(ص) ستوده

و برگزیده خـداونــد از میان مردمان

و نواختــــه خــــــــدای جهانیــــان است،

قطب جهــان و چراغ زمین و آسمان است،

جز به دست و دل محمـد(ص) نیست 

حــل و عـقـد خـزینــه ی اســـــــــرار

در طـریـــــق رســـول دست آویــــــز 

 بر بســـــاط خــــــدای پـــای افـشـار 

با این همـــه مزایا ، او نیز بشـــر است

و مرگ بر او روا , و فنا در وی روان،

چنانکه پیش از او پیمبرانی در این جهان بودند و همه رفتند،

نهخـــــــــدا را زیانی رسید , و نه حــــق از همه باز مانَــد.

این خطاب اشارت است به اهل تحقیق

که کمال عزت ما از بود و نبود بی نیاز است ،

و از بسیاری بود پیوندی در نیاید

و یگانگی و یکتائی ما را موجدی می نباید ،

کبــــریـــــاء ما عــــزت ما را شناسد

و عزت ما احدیت ما را داند .

...أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ... 

این آیت دلیل به شرف و مقام محمد مصطفی است

که چون از این سرای بیرون رفت

و اهل تفرقت در اضطراب افتادند

و دیده شان در حجاب شد

لاجرم یکی از صحابه تیغ برکشید

و گفت :

هرکه گوید مصطفی بمرد سرش برگیرم !

یکی دیگر از صحابه فریاد برآورد که :

هرکس محمّــــد را می پرستید

آگاه شود که محمد مُــرد !

و هرکس خدای را می پرستد بداند که

خداوند زنده ی همیشگی است .

آری ؛

خدائی که همه اوست

بود خلقان به داشت اوست

و نابود ایشان به حکم او

بقــــــاء عالمیــــان به اراده ی او

و فنـــــاء آدمیان به مشیت اوست .

باقیِ همیشگی و زنده ی پایندگی اوست ،

زندگی ها آن است که او ساخت ،

مرگ ها آن است که وی نهاد ،

روزی ها آن است که او داد ،

نه افزود و نه کاست ،

این است سخن حقیقت و راست ! 

یکی را دنیـــــا داد ،

یکی را عقبـــــــی داد ،

و یکی را مولی داد !

و هر یک را مراد خود بداد ،

دنیادار را گفت : هرکه ثواب دنیا خواهد به او می دهیم ،

عقبی خواه را گفت :

هرکه ثواب عقبی را خواهد به او می دهیم ،

باز مولی جویان را از هر دو جدا کرد

و ایشان را شاکــران خواند ، و گفت :

ما جزای ایشان را خواهیم داد ،

که جزای ایشان در اراده شان نیست ،

چه ؛ آنان را اراده ای نیست ،

بلکه اراده ی ایشان فدای اراده ی حــق است ،

چنان که خداوند به موسی وحی فرستاد

که اگر خواهی به مراد رسی ،

مراد خود را فدای مراد ازلی ما کن .

گوینــد : جنید وقتی در مناجات از حقّ درخواستی کرد ؛

سپس با خود گفت :

ای جنید ؛ آیا میان او و خود در می آئی ؟

او خود داند که تو را چه سازد و چه به کار آید ،

آن چه فرستد بپذیــــــــر ،

و آن چه فرمایــــــــد بکن ،

پس چون بنده را خواستی و خواهشی نبود

خداوند وی را به (بهتر) از آن دهد که او خواهد .

همه مشکلات ما

ناشی از غیبت طولانی مولایمان

محبــوب دل هـا و منجی انســان هـا

قائـم آل محمّـد (ص) حضرت امــام مهــدی (عج) است

السلام علیــک

یا اباصــالح المهـــدی

پس برای تعجیل در فرج مبارکشان دعا کنیم